BİR ANTROPOLOG NASIL DÜŞÜNDÜĞÜMÜZÜ ARAŞTIRIYOR

Birkaç yıl önce, N.Y.U'da Antropoloji profesörü olan Emily Martin, Facebook'ta This Digital Your Life adlı bir uygulama aracılığıyla bir kişilik anketi doldurdu.

Bu, uygulamanın yaratıcısı Aleksandr Kogan'ın elli milyondan fazla Facebook kullanıcısından bilgi toplamak ve bunları danışmanlık şirketi Cambridge Analytica ile paylaşmak için kullanmakla suçlandı. (Firma, iddiaya göre Donald Trump'ın Cumhurbaşkanlığı kampanyası dahil, bu verileri sundu.)

Bilim antropolojisinin kurucusu olan Martin, bilimsel dili inceliyor ve diğer etnograflar gibi akrabalık diyagramları üzerinde düşünen uygulamaları inceliyor. Kişilik yarışmasını yarı ilgili bir sapma olarak kabul ederken, kendini deneysel psikoloji ile ilgili uzun vadeli bir saha çalışması projesine dahil etti.

Laboratuvar ortamlarında kontrollü deneyler yaparak ve bilişsel görevlerin nasıl çalıştığını test ederek bilişsel nöropsikologların çalışmasıyla ilgili konuya çekildi. Bu laboratuarlar, sözde evrensel psikolojik özellikler hakkında sık sık kapanan araştırmalar ortaya çıkarmaktadır, mesela, Tanrı'ya inanma olasılıkları daha az olan bireyler, daha analitik olan kişilerdir gibi.

Martin, bu araştırmanın nasıl yapıldığını ve deneylerin kapsamının, çevrimiçi etkileşimlerimizin her birinde, deneyimsiz, ucuz ve çokça davranışsal verilerin ortaya çıkmasıyla değişip değişmediğini anlamak istedi. Laboratuarlara araştırma yapmak oldukça zordu, bu yüzden birkaç yıl çokça deneye katılarak sahada bulunmuş hale geldi.

Çoğunlukla, bilgisayarda basit bir işlemi duygu durumunu değiştirerek ve bunu tekrar ederek gerçekleştirdiler. (Örneğin, rahatsız edici bir resim göstererek bu basit görevleri tamamladılar.)

Uzun bir süre sonra, Martin'in tanıştığı psikologlardan birisi, projesine ilgi duydu ve destekleyici tanıtımlar yaptı. Bay Area, Baltimore ve New York'ta üç labaratuvara gömüldü. Toplantılara katıldı, deneylere destek verdi ve araştırmacılar ve yüksek lisans öğrencileri ile ilişkilerini, iletişimini geliştirdi.

Bu, Martin'in bilim insanı antropoloğu Paul Rabinow'un “gözlemcilerin gözlemlerini gözlemleyerek” dediği yavaş yavaş bir süreçti. Martin, laboratuvar çalışmasında kullanılan nesnenin bir molekül veya fare değil de insan olduğunda ne olacağını kavrayabilmek için oradaydı.

Kaynak: newyorker.com