İnsanlar Pleistosen Boyunca Güneydoğu Asya ve Okyanusya'daki Farklı Ortamlarda Yaşadılar!

Yakınlarda ki yeni derlemelerden biri,türlerimizin ekolojik olarak benzersiz olduğu iddiasına destek vermek için insanların ve diğer hominin türlerinin bölgesel adaptasyonlarını karşılaştırıyor.

İnsan olmanın ne anlama geldiğine dair araştırmalar,çoğu zaman "sanat", "dil" veya teknolojik karmaşıklığın en eski maddi izlerini bulma girişimine odaklanmıştır.

Ancak yakın zamanda, araştırmacılar türlerimizin ekolojik benzersizliğine daha fazla dikkat edilmesi gerektiğini savunmaya başladılar.

Archeological Research in Asia'da yayınlanan yeni bir çalışma, hominilerin Pleistosen boyunca Güneydoğu Asya ve Okyanusya'daki yayılımları ile ilişkili paleoekolojik bilgileri yeniden inceledi.

Dünyamızın bu bölümünde farklı ve aşırı ortamların sömürülmesinde ki uzmanlaşma kabiliyetimiz, diğer hominin taksonlarının ekolojik adaptasyonlarına tam bir zıtlık içinde durmakta ve Homo sapiens'in çevresel adaptasyonlarını keşfetmenin faydasını,insan olmanın ne anlama geldiğini anlamak için bir yol olarak yeniden onaylıyor.

Max Planck Instıtute for the Science of Human History'den bilim insanlarınca yayınlanan yazı, daha önce farklı kültürel ve bilişsel kapasitelere sahip popülasyonları ayırmak için tartışılan sözde "Movius Line" sınırındaki hominin hareketlerine odaklanmaktadır. Bu tür bölünmelerin ve varsayımların şimdi açıkça modası geçmiş olsa da yazarlar, dünyanın bu kısmına odaklanmanın, atalarımızın çizgisinin farklı üyeleri tarafından farklı tropikal ve deniz yaşam alanlarının farklı kolonizasyon modellerini incelemek için kullanılabileceğini savunuyorlar.

Güneydoğu Asya bu konuda heyecan verici bir bölge olarak öne çıkıyor. Çünkü bu tür kayıtlar, Homo erectus, Homo florensis ve Homo sapiens dahil olmak üzere Pleistosen boyunca çeşitli homininlere bağlanabilir.

Çalışmanın baş yazarı Patrick Roberts'ının da belirttiği gibi:"Cinsimizin eski üyeleri nehir ve göl kenarlarında yaşamış gibi görünse de, Homo sapiens tropikal yağmur ormanlarına, dağlık ortamlara ve deniz yaşamına adaptasyon sağlamada uzmanlaşmıştır.

Yazarlar gelecekte, geçmişteki hominin ekolojilerini incelemek için yeni yöntemlerin ve kayıtların, dünyanın farklı bölgelerinde benzer karşılaştırmaların yapılabilmesine olanak sağlamasını ve türümüzün küresel genişleme evresindeki eşsiz kapasitelerini test etmek amacıyla artmasını umuyor.

Kaynak: bioengineer.org